Gwiazdy, moi drodzy przyjaciele

Anastasia Mortines

~ Kobieta ~ 25 lat ~ 8 kwietnia ~ Alchemik ~ Strażnik ~

~ Dear stars, my beloved friends ~

Swojego czasu często zastanawiała się, dlaczego została wybrana. Dlaczego to ona, spośród wszystkich płomieni pożerających tamtego dnia suchy niczym pustynny piach las, okazała się posiadać wolną wolę i zdolność myślenia. Co sprawiło, że akurat wtedy pojawił się tam On, ocalił przed zgaśnięciem i podarował nowe, lepsze ciało. Z jakiego powodu właśnie ona doznała zaszczytu bycia człowiekiem?

Tamtego dnia Jego ofertę przyjęła bez wahania. Nie chciała stracić życia wraz z nadejściem najdrobniejszego deszczu. Wyraziła zgodę na bycie swojego rodzaju eksperymentem i dopiero z czasem zaczęła pytać samej siebie... Do kogo jej ciało należało wcześniej? Kim była kobieta, która dbała o te sięgające ziemi, płomiennorude loki? Czy jej oczy były czerwone, czy to obecność Anastasi w tym jakże intrygującym naczyniu sprawiła, że zmieniły swój kolor? A co jeśli to ciało zostało stworzone za pomocą magii? Nie gościło nigdy żadnej duszy tylko zostało stworzone, by dopiero stać się czyimś? To było poniekąd logiczne. Wychudzona sylwetka, śnieżnobiała i pozbawiona skaz skóra, która wydawała się czasem lśnić w słońcu były mało ludzkie. Fakt, że się nie starzeje również to popierał. Ale czy nie podobnie jest z trupami? Blade, niezmienne dopóki nie rozpadną się w proch. Co jeśli faktycznie dostała ciało młodo zmarłej kobiety? Czy ta przed śmiercią wyraziła na to zgodę?

On nigdy jej nie odpowiedział.
Ona przestała pytać samą siebie.
Pytania pozostały.

~ I hope you are well ~

Cokolwiek skłoniło Go od podarowania jej tego ciała, nigdy tego nie zdradził. Kiedy ostatni raz go widziała, powiedział jedynie "korzystaj z życia" i pewnego zimowego poranka przepadł, jak kamień w wodę. Pozostało wspomnienie, brązowe oczy przypatrujące się z zaciekawieniem, jak to kobieta stawia pierwsze kroki, uczy się opanowywać własne umiejętności i dbać o swoje nowe ja.

Przez pewien czas czekała, myślała, że powróci, w końcu potrafił znikać, a potem niespodziewanie zjawiać się ponownie. Jednak mijał dzień za dniem, tydzień za tygodniem, a jej jedyny Przyjaciel nie dał nawet znaku życia. Kiedy więc wiosna rozpoczęła się na dobre, mając w głowie słowa swego stwórcy Anastasia zdecydowała się w końcu wyruszyć świat i jak to czasem określał zabawić się. Z początku nieśmiale, ostrożnie badała na co może sobie pozwolić. Obawy jednak zaczęły ustępować i pozwoliły odkryć, co tak naprawdę kryje się w tym niepozornym stworzeniu. A był to chaos, nieokiełznany, gwałtowny i wszechobecny. W końcu mało kto potrafi w przeciągu kilku sekund całkowicie zmienić swoje zachowanie, tak kompletnie bez powodu. Zastać ją można siedzącą gdzieś spokojnie, ale to nie oznacza, że zaraz nie zacznie krzyczeć albo śmiać się, gadać o wszystkim i niczym. Przy tym wątek gubi z łatwością bądź zmienia temat kompletnie bez powodu, a tabu dla niej kompletnie nie istnieje.

Znana jest również z wtykania nosa w nie swoje sprawy, a wiedzieć trzeba, że zachowywanie sekretów to coś, co nieszczególnie jej wychodzi, jeśli wyraźnie się nie podkreśli, że ma to zostać tajemnicą. Lekkomyślność i ciekawość nią kierują, nie ma co ukrywać. A że nie potrafi usiedzieć w miejscu i marzy o tym, by każdy dzień był niespodzianką... Cóż, sama to na siebie sprowadza, w pełni świadomie i nie narzeka potem, że przez to ucierpiała.

Często pakowała się przez swój charakter w tarapaty.
Jednak absolutnie nie chciała się zmieniać.
Podobało jej się igranie z losem.

~ Even if clouds don't allow me to see the sky ~

Jednocześnie pamiętała, żeby uważać na niebezpieczeństwa. Bycie płomieniem, na własne życzenie uwięzionym w ludzkim ciele przyniosło jej wiele korzyści, ale także zagrożeń, na które musiała baczyć.

Jeśli idzie o zalety, cóż, co tu wiele mówić... Jest najczystszą formą ognia, panuje nad płomieniami, żywioł jest jej posłuszny, ulega najcichszemu słowu i myśli. Jest odczuwalnie cieplejsza od zwykłej osoby, ale może też dowolnie dostosowywać swoją temperaturę do otoczenia, a kiedy odpowiednio ją podniesie, w całości bądź tylko częściowo potrafi z powrotem stać się płomieniem. Warto też wspomnieć, że kiedy ponoszą ją nerwy, żar w jej ciele potrafi się wyrwać spod kontroli i niech Was bogowie chronią, odsuńcie się wtedy, bo włosy są pierwszym, co niekontrolowanie staje w ogniu. A małym ogniskiem tego zdecydowanie nie nazwiemy.

Chociaż ostrzegano ją, że to drugi człowiek stanowi największe zagrożenie, jej wrogiem numer jeden zdecydowanie była i jest woda. Owszem, dzięki temu czym jest, nigdy nie odczuwa pragnienia, a trucizny dziwnym trafem absolutnie na nią nie działają, cóż jej jednak z tego, kiedy wystarczy drobny deszcz by skutecznie ją osłabić. Zbyt długi kontakt z jakąkolwiek cieczą ją powolnie zabija, skóra szarzeje, kobieta wydaje się gasnąć. Ludzka powłoka, chociaż spowalnia ten proces, nie zatrzymuje go całkowicie i jeśli już dojdzie do kontaktu z wodą, zadaniem Anastasii jest czym prędzej osuszyć się, w ostateczności wskoczyć nawet w inne źródło ognia.

W podróży, zwłaszcza zimą, ciężko jest unikać wody.
Na szczęście jej noga się nie powinęła.
Jeszcze nie.

~ I counting I can see you tomorrow night ~

| Ubiera się jak chłopczyca | Nieszczególnie zna się na damskiej modzie | Lubi kiedy ktoś bawi się jej włosami lub je układa | Mierzy 175 centymetrów | Wszelkie niedogodności, jeśli sama je na siebie ściągnie, znosi w ciszy | Często przesiaduje na dachu gildii i obserwuje okolicę | Nie jest nieśmiertelna, jej ciało się nie starzeje, ale z upływem czasu będą ją powolnie opuszczać siły | Kiedy ją zranisz nie uświadczysz krwi, zobaczysz jedynie buchającą gorącą parę | Dlatego też samodzielnie opatruje swoje rany | W Gildii jedynie Cervan, Irina i Ravi wiedzą o jej przypadłościach, dla reszty jest skromnym magiem ognia, który nie znosi zimna | Ma słabość do kamieni szlachetnych | W walce polega na swoich mocach | Stawia na zwinność i zręczność | Przyjaciel uczył ją wielu rzeczy, jednak najbardziej lubiła kiedy razem obserwowali gwiazdy |

~ PS. If you see Him, please let me know ~

Stasia wita się ze wszystkimi. Bez obaw nie gryzie, nie spopiela, nie parzy bez powodu. Wręcz przeciwnie, z chęcią kogoś pozna i się zakumpluje. W kupie cieplej raźniej jak to mówią, no nie? Więc chętna na wątki planowane i nie, kto chce to pisać.
Zezwalam na używanie postaci w cudzych opowiadaniach, chętnie ją tam zobaczę, byleby wszystko zgadzało się z KP. Śmiało też można zadawać mi pytania na jej temat w razie problemów.
Wizerunek: Padparadscha z Houseki no Kuni autorstwa Haruko Ichikawy
Autorzy artów: Zakładka: zora| I:京三| II:ଳ ᴅᴀɴʏᴀɢᴏᴇ